23 grudnia 2011

Liar Game


Liar Game
Thriller, psychologiczny


     Niewinna, uczciwa i niesamowicie naiwna Nao znajduje pod drzwiami do swojego mieszkania dużą paczkę i list od Sekretariatu LGT. Okazuje się, że w przesyłce jest sto milionów jenów oraz kaseta wyjaśniająca zasady gry, która polega na kłamaniu i oszukiwaniu. Przede wszystkim należy pilnować swoich pieniędzy, by przeciwnik, którego wyznaczy Sekretariat, nie zdołał ich ukraść, jednocześnie starając się pozyskać pieniądze przeciwnika… Ważne jest to, że obydwie strony zgadzają się na te warunki, więc nie można zabrania pieniędzy przeciwnika nazwać przestępstwem. Wygrywa osoba z większą kwotą. Po trzydziestu dniach sekretariat przychodzi odebrać sto milionów, które początkowo podarował. Pieniądze, które uda się ukraść przeciwnikowi są twoją nagrodą, jednak jeśli to tobie zostaną ukradzione, będziesz mieć dług, który musisz spłacić sekretariatowi. W najgorszym wypadku może on wynieść sto milionów jenów.
     Zasady gry są proste a możliwa wygrana niesamowicie kusząca, ale Nao nie chce brać w tym udziału. Stara się zgłosić całą sprawę na policję, lecz policjant wyjaśnia jej, że to gra i nie może przyjąć jej zgłoszenia. W tym wypadku stara się skontaktować z Sekretariatem LGT, ale nie może go znaleźć. Dziewczyna musi wziąć udział w tej strasznej rozgrywce, jednak znajduje rozwiązanie do tej zagadkowej gry, gdy dowiaduje się kto jest jej przeciwnikiem, a mianowicie jej były nauczyciel z liceum. Razem z nim ustalają, że powinni zamknąć pieniądze w banku, na czas gry i po trzydziestu dniach zwrócić całą sumę sekretariatowi. Jednak mężczyzna sprytnie wykorzystuje naiwność Nao i kradnie jej wszystkie pieniądze.
     Kiedy Nao orientuje się, że została oszukana, załamana zastanawia się co powinna zrobić. W tej trudnej sytuacji pomaga jej funkcjonariusz policji, zdradzając jej, że za kilka dni z więzienia wyjdzie pewien oszust, uznawany za prawdziwego geniusza. Nao bez chwili wahania postanawia poprosić błyskotliwego Akiyamę o pomoc.
     Tak właśnie rozpoczyna się najbardziej interesująca i dająca do myślenia drama, jaką kiedykolwiek widziałam. Każdy odcinek obfitował w zawikłane zagadki, podstępne gierki i sprytne, dokładnie przemyślane oszustwa. Akcja raz była wolna, raz szybka, jednak wszystko zgrywało się w całość, nie narażając widza na odczuwanie nudy czy irytacji. Twórcy serialu postarali się o to, by widzowie mogli wczuć się w rolę osoby grającej w Grę Kłamców. Sama mimowolnie zastanawiałam się co ja zrobiłabym w takiej sytuacji, a także jak postąpią Nao i Akiyama, by wygrać i uniknąć długów.
     Bohaterowie serialu byli postaciami z krwi i kości. Nie byli wyidealizowani, a wręcz można powiedzieć, że przejawiali wiele negatywnych cech. Przede wszystkim ukazana została tutaj ludzka chciwość. Przerażające było też to, co pieniądze potrafią zrobić z ludźmi, do jakich czynów człowiek zdolny jest się posunąć, by wygrać. Jedyną osobą, której na nich nie zależało była Nao i chociaż czasem była denerwująca, bo można się było wręcz spodziewać, że znów ktoś ją oszuka, to uważam, że jest osobą, którą można polubić.
     Motywem przewodnim całej dramy była gra, do której wciągano coraz to więcej ludzi. Na szczęście pojawiły się tu także inne wątki, dzięki czemu całość nie była nudna i przewidywalna. Można do nich zaliczyć na przykład wątek nieco dziwnej przyjaźni, w której co chwilę dochodziło do zdrad i oszustw. Oprócz tego ukazane zostały ważne fakty z przeszłości niektórych postaci jak również przemiany, jakie zachodziły wewnątrz bohaterów w trakcie całej maskarady.
     Drama jest, moim zdaniem, prawdziwym bestsellerem wśród japońskich seriali i żałuję, że tak szybko się skończyła. Obie serie i film pochłonęłam w niecałe trzy czy cztery dni i jestem pewna, że jeszcze nie raz do nich wrócę.
     Zdecydowanie polecam dramę osobom, które lubią zagadki i thrillery psychologiczne. Niekiedy fabuła była bardzo zagmatwana, więc można się było pogubić, ale wystarczy przemyśleć to jeszcze raz i wtedy okazuje się, że to wcale nie jest takie trudne do ogarnięcia.

Sezon 01 – 10 odcinków (36 minut) + 1 odcinek końcowy (2 godziny 25 minut)
Sezon 02 – 9 odcinków (46 minut)
Film końcowy – 2 części (łącznie nieco ponad 2 godziny)

14 komentarzy:

  1. Nie lubię takich naiwnych ludzi, zawsze mam ochotę osobiście skopać im dupsko, żeby raz na zawsze się nauczyli :) Ale przyznam, że drama interesująca. Milion jenów *.* Ale byłby prezent na święta :D

    OdpowiedzUsuń
  2. Jaki milion, sto milionów :D Jak pokazali ile tego jest to masakra... A Nao jest naiwna i wkurzająca, ale polubiłam ją :) A serial genialny :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Muszę się rozejrzeć za tym serialem :)) Pozdrawiam świątecznie!

    OdpowiedzUsuń
  4. Uważam, że warto :) Jeśli chcesz, to mam go na chomiku, link podany jest nad recenzją :) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  5. Zaciekawiłaś mnie ;-) Rozejrzę się za tym serialem ;-)

    OdpowiedzUsuń
  6. Wygląda interesująco, raczej obejrzę.

    OdpowiedzUsuń
  7. Ta drama jest na mojej liście dram do obejrzenia. Poza tym życzę Wesołych Świąt :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Warto :) Dziękuję i również życzę Wesołych Świąt!

    OdpowiedzUsuń
  9. Nie wiem jak to się stało że jeszcze nie obejrzałem tej dramy, naprawdę bardzo dziwne:P

    OdpowiedzUsuń
  10. Zdarza się :) Cieszę się, że dzięki mnie dowiedziałeś się o niej :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Właśnie przeszukuję Internet w celu ściągnięcia pierwszej serii, nie mogę się doczekać! Dokładnie czegoś takiego było mi trzeba na zimowe wieczory (cóż, większość "swoich" seriali już obejrzałam, a od książek też trzeba się czasem oderwać), dzięki Ci za wspomnienie o Liar Game! ;)

    Pozwoliłam sobie dodać Twojego bloga do linków, mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko. Pozdrawiam i serdecznie zapraszam do siebie :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Oczywiście, że nie mam nic przeciwko :) Ja również dodam Twojego :)
    A Liar Game jest dla mnie jedną z lepszych dram :) Jeśli chcesz, to mam ją na koncie na chomiku :)

    OdpowiedzUsuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.